EMPATÍA (ἐν + πάθος , gr.)

Ao longo das clases cada un de nos pon en práctica infinidade de recursos e estratexias para tratar de facer ben o seu traballo, para transmitir a súa asignatura e a pasión por ela. De entre as que emprego habitualmente unha das que me deu máis satisfaccións foi a que chamo "empatías". Tratar de meterse nunha época histórica, vivila coa pel, cos ouvidos, as mans, o estómago, as ideas e mesmo os sentimentos, "xogar ao ti co eu". Este exercicio (por definición condenado ao fracaso se buscamos a perfección)resulta moi instructivo e aporta pistas( so o inicio, ben cho sei) moi importantes para o coñecemento histórico, non pretendo que sexan científicas pero poden ser aproximacións útiles para a aprendizaxe.

Neste traballo atopamos tamén unha conexión moi interesante coa literatura, a que lemos e a que escribimos. En xiztoria tivemos dende o primeiro ano a sorte de topar con alumnado moi competente nestas lides literarias e históricas (competencia da que non é alleo algún profesor de literatura). Limos relatos de Uxía Cagiao, Alejandro Abelenda, Raquel e Sabela, Laura Vázquez, Inés Barbeito, Ana Eirea e Hadrián López (só por poñer algúns exemplos)

Estes días, por mediación de Francisco (quen se non), chego a un libro que non podo deixar de recomendar "Recetas de lluvia y azucar" que, editado por Thule, escribe Eva Manzano e ilustra Mónica Gutiérrez Serna. Nel anímasenos a tomarnos a vida a culleradas pero con imaxinación. Facendo un repaso das emocións que nos acompañan aos humanos na vida, adica un dos seus pequenos capítulos á empatía.

UN PASO ADELANTE

Antes de que se extinguieran los gigantes, dejaron dicho que el camino más largo co­mienza con un paso. Era habitual entre «los inmensos» jugar al tú con el yo. En ese juego descubrieron una energía extraña que une el pensamiento con la actitud y la inteligencia con las emociones: la empatía. Miles de años después de la extinción de los colosos, esa fuerza continúa y, en honor a ellos, quien la utiliza crece. Es una mezcla de conocimiento y contemplación zen que permite volar a los elefantes como mariposas.
Cuando eso sucede dicen que el resultado es indistinguible de la magia.

Receta para sentir empatía

1.Ser hombre y mujer, perro y gato, oriental y occidental, e intercambiarse la piel.
2.Hacer un caldito de ADN y mezclar el «ellos» con el «nosotros».
3.Antes de juzgar a alguien, caminar varias lunas con sus zapatos. Máis ou menos hai un ano publicábamos en xiztoria: The man who can´t be moved. The Script